خلاصه كنفرانس های درون بخشی واحد ICU بیمارستان دكتر موسوی

كنفرانس های درون بخشی بیمارستانی جهت ارتقاء عملكرد پرسنل در راستای بهبود كیفیت بیمارستانی در بازه های زمانی مشخص در واحدها برگزار می شود.  در ادامه خلاصه ای از كنفرانس های درون بخشی واحد ICU پیرامون موارد ذیل آمده است:

1. CVP
2. CPR
3. ترانسفوزیون خون
4. عفونت های بیمارستانی
5. ساكشن
6. ABG 

1- خلاصه كنفرانس CVP (ارائه دهنده: خانم طیبه ابراهیم پور)

اندازه گیری CVP در بخش قلب خیلی ضروری است زیرا CVP یک فاکتور بسیار مهم فشار پر شدن بطن راست قلب می باشد. فشار پر شدن بطن راست، حجم ضربه ای قلب به معنای اندازه خون پمپ شده با هر ضربان قلب را مشخص می کند. همچنین یک شاخص درستی از نیروی قلب برای پمپ کردن خون بمنظور حفظ  فشار خون طبیعی و پرفیوژن بافتی می باشد.

در آخرCVP شاخص صحیحی از حجم پایان دیاستولی بطن راست است. در اکثر انستیتوها CVP بر اساس سانتیمتر آب اندازه گیری می شود. در این مقیاس میزان نرمال CVP در بزرگسالان ۵ – ۱۰cm H۲O و در کودکان ۳ – ۹ cm H۲O می باشد. بعضی از انستیتو ها CVP را در مقیاسmmhg اندازه می گیرند که در این مقیاس نرمال آن تقریبا ۴ – ۸ میلی متر جیوه می باشد.

• مانیتورینگ CVP دقیق تر از اندازه گیری فشار خون می باشد زیرا تغییرات حجم در گردش بدن به محض کاهش حجم خون در CVP منعکس شده و CVP سریعا تغییر می کند .
• پرستاران و دانشجویان پرستاری، به خوبی می دانند که در مرحله اول شوک بدنبال از دست دادن خون، در حالیکه حجم خون کاهش یافته، مکانیسم های جبرانی  وارد عمل شده و فشار خون را در حد نرمال حفظ می کنند و فقط CVP این کاهش را نشان می دهد در حالیکه اندازه گیری فشار خون، طبیعی است.
• زمانی که افزایش حجم سیستم گردش خون و یا نارسایی قلبی وجود دارد،CVP  افزایش می یابد و وقتی کم آبی (مثل دیابت بیمزه) و کاهش حجم مایعات ناشی از خونریزی یا شیفت مایعات بداخل کمپارتمان های بدن (مثل شوک) وجود دارد CVP پایین می آید.

می دانیم که اصلاح تغییرات مایع در مراحل اولیه شوک، از شوک و متعاقباً مرگ بیمار جلوگیری نماید. بطور عمده وقتی CVP در حال افزایش است، بیمار دچار علائم تنفسی می شود. بر عکس وقتی CVP در حال کاهش است، حجم ادرار ممکن است کاهش یابد و بیمار از احساس تشنگی شدید شکایت کند. جهت اصلاح مایع زیاد که با افزایش CVP آشکار می شود، ممکن است پزشک محدودیت مایعات یا تجویز دیورتیک را انتخاب کند و در کاهش CVP مایعات بیشتر و یا تجویز خون را انتخاب نماید. اکثر انستیتو ها، سیاست ها و راهنمایی هایی که ضرورت های ورود cvp را تعیین می کند، دارند.

2- خلاصه كنفرانس CPR (ارائه دهنده: آقای محمد نجفی)

احیای قلبی ریوی (سی پی آر)، راهکاری برای نجات زندگی افراد در موارد اورژانسی است. با یادگیری نحوه انجام آن، شاید بتوانید زندگی فردی را، به او برگردانید.

احیای قلبی ریوی یا سی پی آر، یک روش برای نجات جان افرادی است که قدرت واکنش نشان دادن یا نفس کشیدن را از دست داده‌اند (و یا تنفس طبیعی ندارند). دلایل متعددی برای آنکه تنفس یا ضربان قلب یک فرد متوقف شود، وجود دارد. اما وقتی این اتفاق رخ دهد، یک فرد دیگر می‌تواند با انجام احیای قلبی ریوی، به تداوم گردش خون غنی از اکسیژن تازه در بدن بیمار کمک کند. احیای قلبی ریوی می‌تواند، به فعال شدن مجدد قلب و ریه‌ها کمک کند و از وارد آمدن آسیب جدی به مغز و یا مرگ بیمار جلوگیری کند.

پیش از اقدام به احیای قلبی-ریوی (CPR) موارد زیر را بررسی کنید.

• آیا بیمار هوشیار است یا بیهوش؟
• اگر بیمار بیهوش به نظر می‌رسد، شانه او را تکان داده و با صدای بلند بپرسید "حالت خوبه؟"
• اگر بیمار واکنشی نشان نمی‌دهد و دو نفر در اطراف او هستند، باید یک نفر سریعاً با ۱۱۵ تماس بگیرد و نفر دیگر احیای قلبی ریوی را شروع کند. اما اگر تنها هستید و به تلفن دسترسی دارید، قبل از شروع احیای قلبی ریوی خودتان با ۱۱۵ تماس بگیرید. مگر آنکه تشخیص دهید که بیمار به دلیل خفگی (مثلاً در اثر غرق شدن) واکنش‌های حیاتی خود را از دست داده است. در چنین حالتی ابتدا احیای قلبی ریوی را به مدت یک دقیقه انجام دهید و سپس با ۱۱۵ تماس بگیرید.
• اگر دستگاه شوک، در دسترس شما است و نحوه کار کردن با آن را می‌دانید، ابتدا به بیمار یک شوک بدهید و سپس احیای قلبی ریوی را شروع کنید.

3- خلاصه كنفرانس ترانسفوزیون خون (ارائه دهنده: آقای ایوب رحیمی)

انتقال خون به فرایند انتقال خون یا فراورده‌های خونی از شخص اهدا کننده به دستگاه گردش خون فرد دیگر گفته می‌شود. انتقال خون هنگامی صورت می‌گیرد که خون اهدا شده پس از تجویز پزشک با تزریق در سیاهرگ دریافت‌ کننده، به ‌طور مستقیم در جریان خون او وارد می‌شود.

خونِ اهداکنندگان داوطلب واجد شرایط لازم (با انجام برخی پایش‌ها)، توسط مراکز انتقال خون جمع‌آوری می‌شود. سپس خون هدیه‌شده برای بررسی ایمنی و سلامت آن مورد آزمایش‌های غربالگری و تأیید سلامتی قرار گرفته و خونی که در این آزمایش‌ها، رد شود با شرایط خاص و با حفظ کامل ایمنی سوزانده و معدوم می‌گردد. خون و فراورده‌های خونی سالم به بانک خون مراکز درمانی تحویل و در مواقع نیاز برای یکی از بیماران نیازمند مصرف می‌شود. در بیشتر موارد اهدا کننده، بیمار مصرف کننده خون یا فراورده را هیچگاه ندیده و نمی‌شناسد.

انتقال خون برای درمان بسیاری از مشکلات پزشکی فرد دریافت‌کننده، مانند بیماری‌های خونی، سرطان و نیز درمان برخی جراحت‌ها و جراحی‌های بزرگ که در آن خون از دست رفته‌است، دارای اهمیت است. پزشکان با در نظرگرفتن علت و شدت کم خونی (هموگلوبین پایین)، بیماری و علائم آن، نیاز به انتقال خون را تعیین می‌کنند. همچنین انتقال پلاکت در صورت پایین بودن پلاکت‌های خون یا اختلال در عملکرد آنها و انتقال پلاسما برای تأمین پروتئین‌های خون و توقف خونریزی ضرورت دارد.

وجود بررسی و آزمایش دقیق خون‌های اهدایی، انتقال خون برای فرد دریافت‌کننده خالی از خطر نیست. خطراتی که پیشامد آنها به ندرت و درصد احتمال آنها تابع عوامل مختلفی است از این قرارند:

• واکنش شدید به انتقال خون
• واکنش‌های دفاعی یا آلرژی
• واکنش‌های ملایم پوستی یا تب
• انتقال عوامل عفونت از جمله ویروس هپاتیت، اچ آی وی و باکتری‌ها در صورت رعایت نکردن مسائل بهداشتی.

4- خلاصه كنفرانس عفونت های بیمارستانی (ارائه دهنده: خانم صغری رضانژاد)

عفونت های بیمارستانی یک مشکل جدی مراکز بهداشتی درمانی می باشند و هر ساله هزینه های زیادی را به بیماران و مراکز بهداشتی درمانی تحمیل می کنند و میزان عفونت بیمارستانی در یک مرکز بهداشتی درمانی نشان دهنده کیفیت خدمات ارائه شده در آن مرکز می باشد.

این عفونت ها باعث طولانی شدن مدت اقامت در بیمارستان، ناتوانی طولانی مدت، افزایش مقاومت میکروارگانیزم ها به آنتی بیوتیک ها و تحمیل هزینه به بیماران و جامعه می شود.

شستن دست می تواند تا ۸۰ درصد عفونت های بیمارستانی را کاهش دهد و در مطالعه انجام شده در بیمارستان امام رضا(ع) ازهر۵ موقعیت برای بهداشت دست تنها ۲ مورد شستن دست ها با محلول حاوی الکل انجام میگیرد.

استفاده از دستکش احتمال آلودگی دست ها را کاهش می دهد ولی از اکتساب باکتری ها طی مراقبت به طور کامل جلوگیری نمی کند و با آلودگی سطح بیرونی دستکش احتمال انتقال میکروب ها به سایر بیماران وجود دارد.

پنج زمان واجب و ضروری برای رعایت بهداشت دست شامل  قبل از تماس دست به بیمار، قبل از انجام روش پاکیزه و آسپتیک ( قبل از انجام یک تزریق وریدی یا مراقبت از زخم )، بعد از تماس با مایعات بدن، بعد از تماس دست به  بیمار و  بعد از تماس با محیط اطراف بیمار است.

5- خلاصه كنفرانس ساكشن (ارائه دهنده: خانم اعظم سمیعی)

ساکشن نام دستگاهی است که با ایجاد مکش باعث خروج ترشحات از راه هوایی بیمار می شود. ساکشن ممکن است یک یا دو ظرف استوانه ای که معمولاً شیشه ای است داشته باشد. این ظرف جهت جمع آوری ترشحات در حین ساکشن کردن است.

دستگاه نیاز به دو لوله رابط دارد. یک لوله قطر و طول بیشتری دارد، که به آن لوله رابط ساکشن گویند. لوله ای که باریکتر است و حتماً باید به صورت استریل در یک پوشش کاغذی باشد را سر ساکشن گوییم.

سر ساکشن ها سایزهای مختلف دارند که سایزبندی آن ها با رنگشان مشخص می شود، مثلاً سایز نارنجی یا قرمز سایز بزرگ و رنگ آبی و مشکی کوچکترین سایزها می باشد. شما از سر ساکشن رنگ سفید که حد معمول برای ساکشن است استفاده نمایید.

روی دستگاه ساکشن یک دکمه جهت خاموش و روشن کردن دستگاه و یک دکمه مدرج جهت تنظیم قدرت مکش دستگاه وجود دارد، توجه کنید که این دکمه مدرج روی دور متوسط (120 میلی متر جیوه) تنظیم شود تا از آسیب بافتی جلوگیری شود.

6- خلاصه كنفرانس ABG (ارائه دهنده: آقای میكائیل دهقان)

آزمایش گاز خون شریانی یا به اصطلاح ABG در پزشکی، به آزمایشی گفته میشود که بر روی نمونه خون گرفته شده از سرخرگ (شریان) رادیال انجام شده و طی آن، میزان فشار اکسیژن محلول در خون و همچنین PH خون محاسبه میگردد. برخلاف اكثر آزمایش های خونی، كه نمونه خون از سیاهرگ ها گرفته می‌شود، نمونه این آزمایش از خون سرخرگی بدست می‌آید.

در این آزمایش، اكسیژنی كه در خون، از ریه‌ها به بافتهای بدن حمل می‌گردد، همچنین دی‌اكسید كربنی كه از سلولهای بدن تولید شده و توسط خون به ریه‌ها، كلیه‌ها و كبد منتقل می‌گردد، اندازه‌گیری می‌شود. نمونه گیری توسط سرنگ نازک و ویژه و توسط پزشک و یا پرستار ماهر باید انجام شود. معمولا نمونه خون از شریان رادیال در ناحیه مچ دست تهیه میشود.